Anderen over...
© Gerwin van der Plaats - 2014
Gerrit Krul
Gerrit
Krul,
sinds
1991
bevriend
met
Gerwin,
is
werkzaam
als
pastor
in
verzorgingshuis
Tolsteeg
te
Utrecht.
Hij
studeerde
Theologie
aan
de
Hogeschool
Windesheim
te
Zwolle.
Naast
zijn
werkzaam-heden
als
geestelijk
verzorger
gaat
hij
voor
in
vele
kerken
in
Nederland
tijdens
de
zondagse
erediensten.
Muziek
en
daarbij
vooral
orgelmuziek
hebben een belangrijke rol in zijn leven
.
Ik
leerde
Gerwin
kennen
op
29
juni
1991
in
de
St.
Augustinuskerk
aan
de
Oudegracht
in
Utrecht.
Hij
was
daar
gids
bij
het
project
Kerken
Kijken.
Ik
bezocht
de
Augustinuskerk
op
mijn
Kerkenpad
door
Utrecht
en
we
raakten
aan
de
praat
over
de
kerk
en
het
orgel.
En
niet
alleen
over
de
Augustinuskerk
en
het
orgel
van
die
kerk,
maar
ook
over
andere
kerken
en
orgels.
Ik
vond
het
bijzonder,
dat
een
jochie
van
14
al
zoveel
wist
over
orgels.
Vol
enthousiasme
vertelde
hij,
dat
hij
ook
zelf
orgel
speelde
en
dat
hij
ook
veel
platen
had.
Toen
ik
vertelde
van
mijn
grote
platenverzameling
was
een
volgende
afspraak
gauw
gemaakt.
Daarna
kwam
Gerwin
soms
dagelijks,
maar
in
elk
geval
wekelijks
bij
mij
thuis
en
er
ontstond
al
snel
een
hechte
vriendschap.
Samen
fietsten
we
langs
Utrechtse
kerken,
waarbij
hij,
als
we
de
kans
kregen,
het
orgel
bespeelde
en
ik
zijn
orgelspel
opnam
met
de
DAT-recorder.
Later
waren
dat
niet
alleen
Utrechtse
orgels,
maar
gingen
we
ook
naar
orgels
in
andere
plaatsen,
b.v.
Hasselt.
Samen
bezochten
we
talloze
concerten.
Onze
vriendschap
bestaat
inmiddels
al
meer
dan
achttien
jaar.
In
die
jaren
heb
ik
Gerwin
zien
groeien.
Niet
alleen
fysiek
en
spiritueel,
maar
ook
in
artistieke
zin.
Was
zijn
orgelspel
in
de
eerste
jaren
van
onze
vriendschap
vooral
gebaseerd
op
het
spel
van
Klaas
Jan
Mulder,
zijn
Grote
Voorbeeld.
Later
ontwikkelde
hij
steeds
meer
een
eigen
stijl.
Ik
ben
er
trots
op,
dat
mijn
petekind,
zoals
ik
Gerwin
vaak
noem,
zo
groeide
tot
een
veelzijdig musicus. En daarnaast tot een beminnelijk mens.
Organist
in
twee
kerken,
dirigent
van
5
koren,
waaronder
het
Chr.
Kamper
Mannenkoor
“Door
Eendracht
Verbonden”.
Het
koor,
dat
hij
onder
de
bezielende
leiding
van
Klaas
Jan
Mulder
zo
mateloos
bewonderde.
Ik
hoop,
dat
zijn
carrière
nog
lang
zal
groeien
en
bloeien,
waarbij
hij
altijd
verzekerd
mag
zijn
van
mijn
liefde
en
vriendschap.
Ik
wens
hem daarbij Gods Zegen toe.
Gerrit Krul
Geestelijk Verzorger
Gert Beekman
Gert
Beekman,
goede
vriend
en
registrant,
is
al
vanaf
zijn
vroege
jeugd
een
liefhebber
van
orgelmuziek.
Hij
bezoekt
jaarlijks
vele
concerten
in
den
lande.
Hij
kreeg
orgelles
van
o.a.
Wim
Magré
uit
Doornspijk
en
was
als
organist
verbonden
aan
de
Herv.
Gemeente
te
Doornspijk.
Gert
studeerde
theologie
aan
de
PTHU
te
Utrecht
en
is
predikant
van
de
Nederlands Hervormde Gemeente te Noorden.
Sinds
enkele
jaren
ken
ik
Gerwin
persoonlijk.
Het
begon
allemaal
als
anonieme
concertbezoeker
van
zijn
kerstconcert
in
de
Geref.
Kerk
te
Nunspeet
op
19
december
enkele jaren geleden.
Toen
Gerwin
in
die
zomer
daarop
een
orgelconcert
gaf
in
Nunspeet
stuurde
ik
hem
een
mail
met
daarin
een
verzoek
om
een
improvisatie.
Hij
speelde
tot
mijn
verrassing
een
schitterende
variatiereeks
en
finale
over
'Ere
zij
aan
God
de
Vader'.
Na
dat
concert
maakten we een afspraak en van het één kwam het ander: ik werd zijn registrant.
Ondertussen
heb
ik
al
heel
wat
concerten
geregistreerd
bij
Gerwin.
Om
een
paar
opvallende
keren
te
noemen:
improvisatieconcert
te
Nunspeet,
concert
in
samenwerking
met
het
orkest
Sjosjanim
in
de
Bovenkerk
te
Kampen.
Verder
ook
het
korenconcert
in
de
Kandelaarkerk
te
Heemse
en
de
cd-opname
in
de
Broederkerk
te
Kampen.
Op
de
grotere
orgels registreer ik meestal met Kasper Haar, de andere registrant van Gerwin.
Naast
zijn
registrant
heb
ik
hem
ook
mogen
leren
kennen
als
een
goede
vriend.
Een
vriendschap die verder reikt dan muziek en daardoor ook zeer boeiend is.
Het
kenmerkende
van
Gerwins
orgelspel
vind
ik
persoonlijk
zijn
gedrevenheid,
zijn
grote
concentratie
en
zijn
doordenken
van
de
programma's.
Het
is
echt
bijzonder
om
Gerwin
mee
te
maken
tijdens
het
spelen:
Hij
sluit
zich
als
het
ware
voor
alles
af
en
stort
zich
op
de
muziek.
Opvallend
is
ook
dat
Gerwin
zijn
programma's
altijd
weet
te
verantwoorden
en
dan
blijkt
altijd
hoe
zorgvuldig
hij
zijn
programma's
heeft
opgebouwd.
Vaak
ook
wat
onbekendere werken wat vaak niet ten koste gaat van het grote zware werk.
Heel
belangrijk
zijn
denk
ik
voor
Gerwin
de
groep
van
naaste
vrienden
en
bekenden
om
hen
heen.
Ik
heb
ze
leren
kennen
als
zeer
betrokken
en
uiterst
waardevol
voor
Gerwin.
Fantastisch
dat
jullie
zo
om
hem
heen
staan!
Ik
denk
dat
Gerwin
zeker
nog
veel
vooruitgang zal boeken op muzikaal terrein. Hij werkt en studeert er hard voor.
Gert Beekman
Registrant
Harry Hamer
Harry
Hamer,
collega
en
vriend,
is
in
Nederland
geen
onbekende.
Hij
is
organist
van
de
Ned.
Geref.
Nieuwe
Kerk
te
Kampen
alwaar
hij
het
grote
drieklaviers
Nijsse-orgel
(2009)
bespeeld.
Daarnaast
is
Harry
dirigent
van
een
2-tal
koren
uit
Kampen
en
Dronten
en
een
veelgevraagd
begeleider
bij
kooruitvoeringen.
Vaste
organist
is
hij
bij
het
bekende
Urker
Mannenkoor
“Hallelujah”.
Naast
deze
werkzaamheden
als
uitvoerend
musicus
geeft
muziekles aan muziekschool “Quintus” te Kampen.
Veelzijdigheid vooral.....
Mijn
eerste
kennismaking
met
Gerwin
was
in
1997
na
een
koormedewerking
in
‘zijn’
Gereformeerde
kerk
in
Nunspeet.
Hij
verbaasde
me
toen
al
door
zijn
enorme
kennis
van
orgelzaken
uit
een
tijd
die
hij
niet
meegemaakt
had.
Moeiteloos
rolden
de
verhalen
over
Feike
Asma
en
zeker
over
Piet
van
Egmond
uit
zijn
vrijwel
nooit
zwijgende
mond.
Later
hoorde
ik
dat
hij
daar
niet
alleen
organist
was,
maar
ook
de
kerkdiensten
en
concerten
opnam
op
bandjes
en
cd's
en
zelfs
meehielp
het
orgel
te
renoveren
en
te
schilderen.
"Een
veelzijdig iemand" dacht ik toen.
Mijn
bezoekjes
aan
Nunspeet
met
het
Hervormd
Kerkkoor
Kampen
waren
en
zijn
nog
steeds
een
jaarlijks
terugkerende
gebeurtenis
en
telkens
dook
Gerwin
weer
op,
zonder
dat ik eigenlijk zijn naam kende.
Toen
ik
een
aantal
jaren
later
voor
een
zieke
collega
een
concert
moet
overnemen,
in
die
zelfde
Nunspeetse
kerk
en
daardoor
geen
orgel
kon
spelen,
belde
hij
mij
op
dat
hij
best
bereid
was
te
begeleiden.
Op
dat
moment
realiseerde
ik
me
eigenlijk
niet
wie
het
was,
die
mij
belde,
dus
heb
ik
het
aanbod
afgeslagen.
Achteraf
wel
jammer,
want
al
snel
kwam
ik
achter
een
heleboel,
wederom
veelzijdige,
talenten
van
Gerwin.
Hij
bleek
goed
orgel
en
piano
te
kunnen
spelen,
dirigeert
inspirerend,
zingt
solo
en
heeft
een
uitstekend
muzikaal gehoor.
Door
hem
mijn
koren
te
laten
begeleiden
en
later
les
te
geven
kreeg
ik
een
steeds
beter
beeld
van
hem
als
allround
musicus
met
daarnaast
een
heleboel
andere
disciplines.
Daardoor
werden
onze
contacten
uitgebreider
en
functioneert
hij
nu
als
een
veelgevraagd
en
uitstekend
inzetbare
begeleider
bij
mijn
koren.
Ook
ontstond
hierdoor
een hechte vriendschap.
Met
het
koor
waar
het
in
1997
allemaal
mee
begon
werd
in
oktober
2005
een
concertreis
gemaakt
naar
Oostenrijk
en
Hongarije
en
Gerwin
ging
mee.
Naast
zijn
begeleiding,
waardoor
het
koor
werd
opgezweept
tot
hoge
prestaties,
kwamen
kwaliteiten
als
entertainer,
maar
ook
als
voerder
van
gesprekken
van
serieuzer
aard,
naar
boven.
Kortom.........
een
prachtmens.
Zet
dit
alles
eens
op
een
rijtje
en
vraag
je
dan
eens
af:
"Hoezo, veezijdig.....?"
Harry Hamer
(www.harryhamer.nl)
Kasper Haar
Kasper
Haar,
registrant
en
vriend,
is
in
het
dagelijks
leven
werkzaam
als
opzichter
voor
een
groot
makelaarskantoor.
Daarnaast
is
hij
een
grote
liefhebber
van
treinen
wat
resulteerde
in
enkele
publicaties
over
de
geschiedenis
van
o.a.
de
spoorlijn
van
Kampen
en
Mastenbroek.
Kasper
is
ook
schrijver
van
vele
liedteksten,
waarvan
enkele
zijn
uitgegeven.
registrant bij Gerwin van der Plaats
Wanneer
ik
mijn
ervaringen
beschrijf
als
registrant
van
Gerwin
van
der
Plaats
komen
allerlei
gedachten
en
herinneringen
in
mij
op.
De
eerste
gedachte
die
meteen
bij
mij
op
kwam was; hoe is het ook alweer begonnen?
Het
was
in
het
voorjaar
van
2001
dat
ik
voor
het
eerst
Gerwin
hoorde
spelen.
Voor
die
tijd
had
ik
nog
nooit
van
hem
gehoord.
Ik
zat
destijds
op
het
Westerpraisekoor
in
Kampen
onder
leiding
van
Jan
Zwanepol.
Wij
moesten
zingen
in
de
Bethelkerk
op
Urken
het
thema was: “Zingen in de lijdenstijd”.
Gerwin
begeleidde
ons
op
het
orgel.
Maar
omdat
hij
de
muziek
te
laat
ontvangen
had
kon
hij
maar
een
beperkt
aantal
liederen
met
ons
meespelen.
Doordat
het
nogal
slecht
weer
was
met
lichte
sneeuwval,
was
het
in
tegenstelling
tot
normaal
niet
bijzonder
druk
in
de
kerk,
maar
er
werd
lekker
gezongen.
Ik
was
verbijsterd
over
zijn
orgelspel
en
met
name
de
improvisatie
over
"Geprezen
zij
de
Heer"
maakte
diepe
indruk.
Dit
werd
nog
versterkt
door
de
begeleiding
bij
het
lied
"Maranatha
Heer,
U
zij
de
lof
en
eer".
Het
orgel
jubelde
het
uit.
Na
afloop
van
het
concert
probeerde
ik
een
glimp
van
hem
op
te
vangen
en
was
vast
van
plan
hem
in
Nunspeet
op
te
sporen
en
vaker
een
begeleiding
of
een
concert
van
hem
bij
te
wonen.
Enthousiast
vertelde
ik
aan
Harry
Hamer,
bij
wie
ik
destijds
wel
eens
registreerde,
dat
ik
een
organist
ontmoet
had
die
geweldig
kon
spelen
en
of
hij
Gerwin
kende.
Harry
kende
hem
niet
waarop
ik
zei
dat
het
de
moeite
waard
zou
zijn
om
hem
eens
te
horen
spelen.
Het
zou
nog
even
duren
maar
in
2002
hoorde
ik
Gerwin
opnieuw
spelen
tijdens
een
'Zingend
naar
de
zondag'
in
de
Westerkerk
in
Kampen.
De
zondag
daarop dirigeerde hij zijn drie koren in dezelfde Westerkerk tijdens een Appéldienst.
In
het
najaar
van
2002
hoorde
ik
Gerwin
opnieuw
in
de
Westerkerk
toen
hij
voor
het
eerst
het
Hervormd
Kerkkoor
o.l.v.
Harry
Hamer
begeleidde.
Na
afloop
wachtte
ik
hem
buiten
op
en
gaf
ik
hem
een
exemplaar
van
de
Kamper
Almanak
2000
met
mijn
verhaal
over
Willem
Hendrik
Zwart,
waar
hij
erg
blij
mee
was.
Tevens
vertelde
ik
hem
dat
ik
het
lied
"Gebed
om
vergeving"
geschreven
en
gecomponeerd
had
en
hij
vertelde
dat
zijn
koor
in
Otterlo
dit
lied
zelfs
zong.
Hij
vond
het
erg
leuk
om
met
elkaar
kennis
te
maken
en
wij
spraken af contact te houden.
December
2002
ging
ik
met
Harry
Hamer
mee
toen
hij
in
Nunspeet
een
koor
van
Gerwin
begeleidde.
Na
afloop
van
deze
dienst
ben
ik
met
Gerwin
naar
zijn
huis
gegaan
en
heb
daar
koffie
gedronken.
Vanaf
februari
2003
kwam
ik
regelmatig
bij
Gerwin.
In
het
voorjaar
2003
moest
Gerwin
spelen
in
De
Ark
in
Dronten
en
ben
ik
voor
het
eerst
met
hem
mee
geweest
achter
het
orgel.
"Nou
zie
je
mij
voor
het
eerst
keer
spelen":
zei
hij
wat
zenuwachtig.
Daar
was
ik
juist
erg
benieuwd
naar
en
verheugde
mij
er
op.
Ik
was
wel
gewend
mee
te
gaan
met
organisten,
want
ik
zat
altijd
bij
Harry
Hamer
en
ook
bij
diverse
andere
organisten
van
mijn
eigen
kerk.
Het
was
een
prachtige
dienst
in
een
stoffige, net heropende kerk en zijn orgelspel trok zoals gewoonlijk de nodige aandacht.
Vlak
daarna
vroeg
hij
mij
of
ik
bij
hem
wou
registreren
tijdens
zijn
Paasconcert
in
Nunspeet.
Dit
durfde
ik
niet
te
weigeren
en
nu
was
het
mijn
beurt
om
wat
zenuwachtig
te
worden.
Het
leverde
mij
zelfs
een
slapeloze
nacht
op.
Wat
stond
mij
te
wachten,
hij
wisselt nogal veel met registraties.
Gelukkig
viel
het
erg
mee.
Vooral
op
het
orgel
van
Nunspeet
met
wipregisters
registreert
hij
veel
zelf
en
vooral
bij
het
improviseren
doet
hij
het
liefst
alles
alleen.
Mijn
werk
was
voor
een
groot
deel
het
omslaan
van
de
bladzijden.
Nadien
ben
ik
steeds
meer
met
Gerwin
meegegaan
en
later
altijd
bij
alle
bijzondere
concerten,
kerkdiensten
enz.
zowel
in het binnenland als in het buitenland.
Registreren
bij
Gerwin
is
anders
dan
bij
bijvoorbeeld
Harry
Hamer.
Harry
blijft
onder
alle
omstandigheden
rustig,
overziet
alles
en
is
ook
rustig
in
het
aangeven
van
wisselingen
van
registers.
Gerwin
is
veel
drukker,
houdt
van
veel
wisselingen
in
registraties
en
is
even
onberekenbaar
als
het
weer.
Je
weet
eigenlijk
nooit
waar
je
met
hem
aan
toe
bent.
Als
ik
wel
eens
een
register
aanwijs
om
erbij
te
trekken,
schudt
hij
heftig
nee
met
zijn
hoofd,
waarop
ik
mijn
handen
terugtrek
en
hij
meteen
onder
mijn
handen
dezelfde
registerknop
opentrekt.
Verbijsterd
kijk
ik
dan
naar
mijn
handen
en
vraag
mij
dan
af
of
die niet goed genoeg zijn voor het opentrekken of dichtdoen van registers.
Fouten
maken
is
een
doodzonde
en
wordt
onmiddellijk
bestraft
met
een
woedende,
soms
bijna dodelijke blik.
Zo
was
het
eens
dat
hij
mij
aanwijzingen
gaf
en
ik
Fagot
verstond.
Op
zich
kwam
het
opentrekken
van
dit
register
mij
op
dat
moment
niet
echt
logisch
voor,
maar
je
weet
het
met
hem
maar
nooit.
Misschien
wou
hij
het
als
solostem
gebruiken,
dus
trok
ik
enthousiast
de
Fagot
open.
Een
woedend
gesis
was
het
gevolg
en
een
gezicht
van
10
dagen
onweer.
Geschrokken
deed
ik
het
register
weer
dicht.
"Hoe
kom
erbij
om
de
Fagot
open
te
trekken":
was
zijn
woedende
vraag.
"Eh,
ik
verstond
Fagot":
stamelde
ik.
"Ik
zei
….
(
hij
noemde
een
stem
die
ik
vergeten
ben),
je
moet
goed
luisteren":
was
het
antwoord.
Zo
gaf
de
Trompet
in
de
Westerkerk
in
Kampen
ook
nog
wel
eens
problemen,
doordat
ik,
naast
hem
zittend,
het
registerplaatje
niet
kon
zien
en
dan
wel
eens
aan
het
zoeken
was,
met
als
gevolg…..
te
laat!,
en
toen
ik
op
hetzelfde
orgel
een
keer
twijfelde
of
het
opentrekken
van
de
Trompet
in
verband
met
het
koppelklavier
op
dat
moment
wel
mogelijk was, dus ook ….. te laat.."Je hebt wat met trompetten": was zijn antwoord.
Eigen
initiatief
is
niet
toegestaan.
Als
ik
wel
eens
een
register
opentrek
waarvan
ik
denk
dat
deze
past
in
zijn
spel
zegt
hij
onmiddellijk:
"Heb
ik
je
gevraagd
deze
open
te
trekken"?
"Ehh,
nee"
"Je
moet
wachten
totdat
ik
het
zeg".
De
regie
is
en
blijft
in
zijn
handen.
Het
is
trouwens
wel
zo
dat
na
afloop
van
een
concert
of
dienst
hij
dan
toch
wel
wat
bedremmeld
zegt:
"Ik
reageerde
wel
boos,
hé"?
Ik
kan
mij
van
zijn
kant
bezien
wel
voorstellen
dat
je
als
organist
blindelings
op
een
registrant
moet
kunnen
vertrouwen
en
als
het
dan
verkeerd
gaat
de
concentratie
op
het
spel
verslapt
omdat
je
dan
meer
aandacht
aan
de
registrant
moet
schenken.
Fouten
maken
is
ook
niet
wenselijk
maar
wel
menselijk.
Maar
gelukkig
zitten
we
na
afloop
gezellig
bij
elkaar
en
kunnen
er
dan
ook
wel
om lachen en over praten.
Trouwens
zijn
beste
registrant
is
hij
zelf.
Tijdens
het
spelen
gaan
de
handjes
vliegensvlug
over
de
toetsen
en
'en
passant'
trekken
ze
registers
open
of
meppen
ze
dicht.
Is
het
registreren
bij
Gerwin
dan
kommer
en
kwel?
Nee,
integendeel,
het
is
één
groot
muzikaal
feest
en
ik
geniet
volop
bij
hem
op
het
orgel.
Eén
ding
is
zeker;
het
registreren
en
Gerwin
horen
en
zien
spelen
is
fantastisch
en
ik
geniet
van
zijn
orgelspel.
Het
is
heel
afwisselend
en
daardoor
ook
spannend.
Ook
in
de
kerken
zijn
de
reacties
bijna
altijd
heel
positief. Mensen blijven vaak staan en klappen zelfs na afloop van een kerkdienst.
Speciale
herinneringen
heb
ik
aan
zijn
optreden
op
het
Hinsz-orgel
in
de
Bovenkerk
op
16
april
2005,
zijn
concerten
met
en
begeleidingen
van
panfluitist
Arie
Petersen
in
o.a.
Musselkanaal,
een
onverwachts
optreden
met
zangeres
Truusje
Simons
tijdens
een
kerkdienst
in
Nunspeet
en
de
twee
cd-opnames.
De
eerste
cd-opname
die
ik
met
hem
meemaakte
was
op
zijn
verjaardag
op
20
mei
2003
samen
met
Marco
den
Toom
op
orgel
en
piano
en
op
panfluit
Liselotte
Rokyta
in
Nunspeet.
Het
was
een
gezellige
en
muzikale
dag.
Ik
had
gebak
meegenomen
en
zo
hebben
wij
ook
nog
zijn
verjaardag
tussen
de
bedrijven door kunnen vieren.
Ook
de
cd-opname
en
avondconcert
in
de
Broederkerk
met
het
Hervormd
Kerkkoor
op
3
december
2005
was
geweldige
gebeurtenis.
Samen
met
zijn
andere
registrant
Gert
Beekman
hebben
we
genoten
en
een
heerlijke
dag
gehad.
Gerwin
heeft
trouwens
zelf
ook
van die dag en vooral van het concert genoten.
Naast
organist
is
hij
ook
een
heel
goede
pianist
(wordt
ook
steeds
meer
als
begeleider
bij
koorconcerten
gevraagd)
en
heeft
zelfs
zangkwaliteiten
die
nog
wel
eens
bij
uitvoeringen
van
zijn
koren
van
pas
komen.
Ik
hoop
nog
lang
van
zijn
spel
te
mogen
genieten.
Wellicht
wordt
het
nog
mooier.
Hij
is
nog
jong,
vol
ideeën,
en
heeft,
zo
God
het
wil,
nog
een
leven voor zich. Hij staat immers nog aan het begin van zijn carrière.
Kasper Haar
Jan Zwanepol († 2010)
Jan
Zwanepol,
collega
en
vriend,
was
organist
van
de
Westerkerk
(PKN)
te
Kampen
en
als
dirigent
verbonden
aan
het
Christelijk
Mannenkoor
‘Asaf’
uit
Dedemsvaart
en
het
Christelijk
Mannenkoor
‘t
Harde
en
omstreken.
Jarenlang
was
hij
een
klinkende
naam
in
de christelijke muziekwereld en was vanaf het begin een groot stimulator voor Gerwin.
Het
eerste
contact
dat
ik
met
Gerwin
had
was
ongeveer
10
jaar
geleden
(2001)
in
de
Bethelkerk
op
Urk.
Ik
was
daar
op
een
woensdagavond
met
een
koor
uit
Kampen
om
daar
te
zingen
op
de
bekende
woensdagavonden
van
de
zomeravondzang.
Zonder
te
weten
wie
daar
op
het
orgel
zat
bleek
dat
even
later
Gerwin
te
zijn.
Het
viel
me
meteen
al
op
dat
hij
bijzonder
goede
muzikale
eigenschappen
had,
die
heel
goed
bij
mijn
muzikale
belevingssfeer
pasten.
Er
waren
maar
weinig
woorden
nodig
om
het
muzikaal
met
elkaar
eens
te
worden.
Het
was
een
genoegen
om
hem
te
horen
begeleiden
en
te
horen
improviseren. Wat mij ook opviel waren zijn registratiekeuzes.
Ik
heb
dit
woord
speciaal
in
de
meervoudsvorm
gezet
omdat
de
ene
registratie
heel
snel
door
de
andere
werd
afgelost.
Het
deed
me
ergens
denken
aan
Piet
van
Egmond.
Na
deze
avond
ben
ik
hem
een
poosje
uit
het
oog
verloren.
Ik
heb
hem
later
goed
leren
kennen
toen
we
eens
gingen
samenwerken
in
Nunspeet,
in
de
kerk
waar
hij
nog
altijd
organist
is.
Daarna
zijn
de
kontakten
alleen
maar
verstevigd
en
heb
ik
geweldig
veel
respect
gekregen
voor
zijn
muzikaliteit,
zijn
kennis
van
de
muziek-literatuur,
de
muziekgeschiedenis
en
alles
wat
maar
met
muziek
te
maken
heeft.
Ik
zie
hem
graag
als
begeleider
bij
mijn
koren,
maar
helaas,
hij
is
al
zo
vaak
bezet.
Ook
als
registrant
heeft
hij
mij
diverse
keren
geholpen.
Ook
aan
de
registers
staande
weet
hij
van
een
orgel
een
orkest
te
maken.
Nu
hij
in
Kampen
woont
zijn
de
kontakten
veel
makkelijker
geworden.
Ik
heb
hem
ook
leren
kennen
als
een
zeer
gedreven
dirigent
van
diverse
koren,
waar
hij
op
een
geweldige
manier
mee
om
gaat.
Hij
is
een
erg
gedreven
kerel.
Hij
vliegt
het
land
door
voor
bespelingen,
begeleidingen,
verhuur
van
de
vleugel,
koorrepetities,
studie
en
ga zo maar door.
Gerwin,
ik
hoop
dat
je
een
heel
lang
klankvol
leven
gegeven
mag
zijn
en
(een
beetje
egoïstisch) dat ik daar nog een hele tijd getuige van mag zijn!
Jan Zwanepol
Musicus