Anderen over...

Gerrit Krul

Gerrit   Krul,   sinds   1991   bevriend   met   Gerwin,   is   werkzaam   als   pastor   in   verzorgingshuis Tolsteeg   te   Utrecht.   Hij   studeerde   Theologie   aan   de   Hogeschool   Windesheim   te   Zwolle. Naast   zijn   werkzaam-heden   als   geestelijk   verzorger   gaat   hij   voor   in   vele   kerken   in Nederland    tijdens    de    zondagse    erediensten.    Muziek    en    daarbij    vooral    orgelmuziek hebben een belangrijke rol in zijn leven . Ik   leerde   Gerwin   kennen   op   29   juni   1991   in   de   St.   Augustinuskerk   aan   de   Oudegracht   in Utrecht.   Hij   was   daar   gids   bij   het   project   Kerken   Kijken.   Ik   bezocht   de   Augustinuskerk   op mijn   Kerkenpad   door   Utrecht   en   we   raakten   aan   de   praat   over   de   kerk   en   het   orgel.   En niet   alleen   over   de   Augustinuskerk   en   het   orgel   van   die   kerk,   maar   ook   over   andere kerken   en   orgels.   Ik   vond   het   bijzonder,   dat   een   jochie   van   14   al   zoveel   wist   over   orgels. Vol   enthousiasme   vertelde   hij,   dat   hij   ook   zelf   orgel   speelde   en   dat   hij   ook   veel   platen had.   Toen   ik   vertelde   van   mijn   grote   platenverzameling   was   een   volgende   afspraak   gauw gemaakt.   Daarna   kwam   Gerwin   soms   dagelijks,   maar   in   elk   geval   wekelijks   bij   mij   thuis en   er   ontstond   al   snel   een   hechte   vriendschap.   Samen   fietsten   we   langs   Utrechtse kerken,   waarbij   hij,   als   we   de   kans   kregen,   het   orgel   bespeelde   en   ik   zijn   orgelspel opnam   met   de   DAT-recorder.   Later   waren   dat   niet   alleen   Utrechtse   orgels,   maar   gingen we    ook    naar    orgels    in    andere    plaatsen,    b.v.    Hasselt.    Samen    bezochten    we    talloze concerten. Onze   vriendschap   bestaat   inmiddels   al   meer   dan   achttien   jaar.   In   die   jaren   heb   ik   Gerwin zien    groeien.    Niet    alleen    fysiek    en    spiritueel,    maar    ook    in    artistieke    zin.    Was    zijn orgelspel   in   de   eerste   jaren   van   onze   vriendschap   vooral   gebaseerd   op   het   spel   van   Klaas Jan   Mulder,   zijn   Grote   Voorbeeld.   Later   ontwikkelde   hij   steeds   meer   een   eigen   stijl.   Ik ben   er   trots   op,   dat   mijn   petekind,   zoals   ik   Gerwin   vaak   noem,   zo   groeide   tot   een veelzijdig musicus. En daarnaast tot een beminnelijk mens. Organist   in   twee   kerken,   dirigent   van   5   koren,   waaronder   het   Chr.   Kamper   Mannenkoor “Door   Eendracht   Verbonden”.   Het   koor,   dat   hij   onder   de   bezielende   leiding   van   Klaas   Jan Mulder   zo   mateloos   bewonderde.   Ik   hoop,   dat   zijn   carrière   nog   lang   zal   groeien   en bloeien,   waarbij   hij   altijd   verzekerd   mag   zijn   van   mijn   liefde   en   vriendschap.   Ik   wens hem daarbij Gods Zegen toe. Gerrit Krul Geestelijk Verzorger

Gert Beekman

Gert   Beekman,   goede   vriend   en   registrant,   is   al   vanaf   zijn   vroege   jeugd   een   liefhebber van   orgelmuziek.   Hij   bezoekt   jaarlijks   vele   concerten   in   den   lande.   Hij   kreeg   orgelles van   o.a.   Wim   Magré   uit   Doornspijk   en   was   als   organist   verbonden   aan   de   Herv.   Gemeente te   Doornspijk.   Gert   studeerde   theologie   aan   de   PTHU   te   Utrecht   en   is   predikant   van   de Nederlands Hervormde Gemeente te Noorden. Sinds    enkele    jaren    ken    ik    Gerwin    persoonlijk.    Het    begon    allemaal    als    anonieme concertbezoeker   van   zijn   kerstconcert   in   de   Geref.   Kerk   te   Nunspeet   op   19   december enkele jaren geleden. Toen   Gerwin   in   die   zomer   daarop   een   orgelconcert   gaf   in   Nunspeet   stuurde   ik   hem   een mail   met   daarin   een   verzoek   om   een   improvisatie.   Hij   speelde   tot   mijn   verrassing   een schitterende   variatiereeks   en   finale   over   'Ere   zij   aan   God   de   Vader'.   Na   dat   concert maakten we een afspraak en van het één kwam het ander: ik werd zijn registrant. Ondertussen    heb    ik    al    heel    wat    concerten    geregistreerd    bij    Gerwin.    Om    een    paar opvallende   keren   te   noemen:   improvisatieconcert   te   Nunspeet,   concert   in   samenwerking met   het   orkest   Sjosjanim   in   de   Bovenkerk   te   Kampen.   Verder   ook   het   korenconcert   in   de Kandelaarkerk   te   Heemse   en   de   cd-opname   in   de   Broederkerk   te   Kampen.   Op   de   grotere orgels registreer ik meestal met Kasper Haar, de andere registrant van Gerwin. Naast   zijn   registrant   heb   ik   hem   ook   mogen   leren   kennen   als   een   goede   vriend.   Een vriendschap die verder reikt dan muziek en daardoor ook zeer boeiend is.   Het   kenmerkende   van   Gerwins   orgelspel   vind   ik   persoonlijk   zijn   gedrevenheid,   zijn   grote concentratie   en   zijn   doordenken   van   de   programma's.   Het   is   echt   bijzonder   om   Gerwin mee   te   maken   tijdens   het   spelen:   Hij   sluit   zich   als   het   ware   voor   alles   af   en   stort   zich   op de   muziek.   Opvallend   is   ook   dat   Gerwin   zijn   programma's   altijd   weet   te   verantwoorden en   dan   blijkt   altijd   hoe   zorgvuldig   hij   zijn   programma's   heeft   opgebouwd.   Vaak   ook   wat onbekendere werken wat vaak niet ten koste gaat van het grote zware werk. Heel   belangrijk   zijn   denk   ik   voor   Gerwin   de   groep   van   naaste   vrienden   en   bekenden   om hen   heen.   Ik   heb   ze   leren   kennen   als   zeer   betrokken   en   uiterst   waardevol   voor   Gerwin. Fantastisch    dat    jullie    zo    om    hem    heen    staan!    Ik    denk    dat    Gerwin    zeker    nog    veel vooruitgang zal boeken op muzikaal terrein. Hij werkt en studeert er hard voor. Gert Beekman Registrant

Harry Hamer

Harry   Hamer,   collega   en   vriend,   is   in   Nederland   geen   onbekende.   Hij   is   organist   van   de Ned.   Geref.   Nieuwe   Kerk   te   Kampen   alwaar   hij   het   grote   drieklaviers   Nijsse-orgel   (2009) bespeeld.   Daarnaast   is   Harry   dirigent   van   een   2-tal   koren   uit   Kampen   en   Dronten   en   een veelgevraagd   begeleider   bij   kooruitvoeringen.   Vaste   organist   is   hij   bij   het   bekende   Urker Mannenkoor    “Hallelujah”.    Naast    deze    werkzaamheden    als    uitvoerend    musicus    geeft muziekles aan muziekschool “Quintus” te Kampen. Veelzijdigheid vooral..... Mijn   eerste   kennismaking   met   Gerwin   was   in   1997   na   een   koormedewerking   in   ‘zijn’ Gereformeerde   kerk   in   Nunspeet.   Hij   verbaasde   me   toen   al   door   zijn   enorme   kennis   van orgelzaken   uit   een   tijd   die   hij   niet   meegemaakt   had.   Moeiteloos   rolden   de   verhalen   over Feike   Asma   en   zeker   over   Piet   van   Egmond   uit   zijn   vrijwel   nooit   zwijgende   mond.   Later hoorde   ik   dat   hij   daar   niet   alleen   organist   was,   maar   ook   de   kerkdiensten   en   concerten opnam   op   bandjes   en   cd's   en   zelfs   meehielp   het   orgel   te   renoveren   en   te   schilderen.   "Een veelzijdig iemand" dacht ik toen. Mijn   bezoekjes   aan   Nunspeet   met   het   Hervormd   Kerkkoor   Kampen   waren   en   zijn   nog steeds   een   jaarlijks   terugkerende   gebeurtenis   en   telkens   dook   Gerwin   weer   op,   zonder dat ik eigenlijk zijn naam kende. Toen   ik   een   aantal   jaren   later   voor   een   zieke   collega   een   concert   moet   overnemen,   in   die zelfde   Nunspeetse   kerk   en   daardoor   geen   orgel   kon   spelen,   belde   hij   mij   op   dat   hij   best bereid   was   te   begeleiden.   Op   dat   moment   realiseerde   ik   me   eigenlijk   niet   wie   het   was, die   mij   belde,   dus   heb   ik   het   aanbod   afgeslagen.   Achteraf   wel   jammer,   want   al   snel kwam   ik   achter   een   heleboel,   wederom   veelzijdige,   talenten   van   Gerwin.   Hij   bleek   goed orgel   en   piano   te   kunnen   spelen,   dirigeert   inspirerend,   zingt   solo   en   heeft   een   uitstekend muzikaal gehoor. Door   hem   mijn   koren   te   laten   begeleiden   en   later   les   te   geven   kreeg   ik   een   steeds   beter beeld   van   hem   als   allround   musicus   met   daarnaast   een   heleboel   andere   disciplines. Daardoor     werden     onze     contacten     uitgebreider     en     functioneert     hij     nu     als     een veelgevraagd   en   uitstekend   inzetbare   begeleider   bij   mijn   koren.   Ook   ontstond   hierdoor een hechte vriendschap. Met   het   koor   waar   het   in   1997   allemaal   mee   begon   werd   in   oktober   2005   een   concertreis gemaakt   naar   Oostenrijk   en   Hongarije   en   Gerwin   ging   mee.   Naast   zijn   begeleiding, waardoor    het    koor    werd    opgezweept    tot    hoge    prestaties,    kwamen    kwaliteiten    als entertainer,    maar    ook    als    voerder    van    gesprekken    van    serieuzer    aard,    naar    boven. Kortom.........   een   prachtmens.   Zet   dit   alles   eens   op   een   rijtje   en   vraag   je   dan   eens   af: "Hoezo, veezijdig.....?" Harry Hamer    (www.harryhamer.nl)

Kasper Haar

Kasper   Haar,   registrant   en   vriend,   is   in   het   dagelijks   leven   werkzaam   als   opzichter   voor een   groot   makelaarskantoor.   Daarnaast   is   hij   een   grote   liefhebber   van   treinen   wat resulteerde   in   enkele   publicaties   over   de   geschiedenis   van   o.a.   de   spoorlijn   van   Kampen en    Mastenbroek.    Kasper    is    ook    schrijver    van    vele    liedteksten,    waarvan    enkele    zijn uitgegeven. registrant bij Gerwin van der Plaats Wanneer   ik   mijn   ervaringen   beschrijf   als   registrant   van   Gerwin   van   der   Plaats   komen allerlei   gedachten   en   herinneringen   in   mij   op.   De   eerste   gedachte   die   meteen   bij   mij   op kwam was; hoe is het ook alweer begonnen? Het   was   in   het   voorjaar   van   2001   dat   ik   voor   het   eerst   Gerwin   hoorde   spelen.   Voor   die tijd   had   ik   nog   nooit   van   hem   gehoord.   Ik   zat   destijds   op   het   Westerpraisekoor   in   Kampen onder   leiding   van   Jan   Zwanepol.   Wij   moesten   zingen   in   de   Bethelkerk   op   Urken   het thema was: “Zingen in de lijdenstijd”. Gerwin   begeleidde   ons   op   het   orgel.   Maar   omdat   hij   de   muziek   te   laat   ontvangen   had   kon hij   maar   een   beperkt   aantal   liederen   met   ons   meespelen.   Doordat   het   nogal   slecht   weer was   met   lichte   sneeuwval,   was   het   in   tegenstelling   tot   normaal   niet   bijzonder   druk   in   de kerk,   maar   er   werd   lekker   gezongen.   Ik   was   verbijsterd   over   zijn   orgelspel   en   met   name de   improvisatie   over   "Geprezen   zij   de   Heer"   maakte   diepe   indruk.   Dit   werd   nog   versterkt door   de   begeleiding   bij   het   lied   "Maranatha   Heer,   U   zij   de   lof   en   eer".   Het   orgel   jubelde het   uit.   Na   afloop   van   het   concert   probeerde   ik   een   glimp   van   hem   op   te   vangen   en   was vast   van   plan   hem   in   Nunspeet   op   te   sporen   en   vaker   een   begeleiding   of   een   concert   van hem   bij   te   wonen.   Enthousiast   vertelde   ik   aan   Harry   Hamer,   bij   wie   ik   destijds   wel   eens registreerde,   dat   ik   een   organist   ontmoet   had   die   geweldig   kon   spelen   en   of   hij   Gerwin kende.   Harry   kende   hem   niet   waarop   ik   zei   dat   het   de   moeite   waard   zou   zijn   om   hem eens   te   horen   spelen.   Het   zou   nog   even   duren   maar   in   2002   hoorde   ik   Gerwin   opnieuw spelen   tijdens   een   'Zingend   naar   de   zondag'   in   de   Westerkerk   in   Kampen.   De   zondag daarop dirigeerde hij zijn drie koren in dezelfde Westerkerk tijdens een Appéldienst. In   het   najaar   van   2002   hoorde   ik   Gerwin   opnieuw   in   de   Westerkerk   toen   hij   voor   het   eerst het   Hervormd   Kerkkoor   o.l.v.   Harry   Hamer   begeleidde.   Na   afloop   wachtte   ik   hem   buiten op   en   gaf   ik   hem   een   exemplaar   van   de   Kamper   Almanak   2000      met   mijn   verhaal   over Willem   Hendrik   Zwart,   waar   hij   erg   blij   mee   was.   Tevens   vertelde   ik   hem   dat   ik   het   lied "Gebed   om   vergeving"   geschreven   en   gecomponeerd   had   en   hij   vertelde   dat   zijn   koor   in Otterlo   dit   lied   zelfs   zong.   Hij   vond   het   erg   leuk   om   met   elkaar   kennis   te   maken   en   wij spraken af contact te houden. December   2002   ging   ik   met   Harry   Hamer   mee   toen   hij   in   Nunspeet   een   koor   van   Gerwin begeleidde.   Na   afloop   van   deze   dienst   ben   ik   met   Gerwin   naar   zijn   huis   gegaan   en   heb daar    koffie    gedronken.    Vanaf    februari    2003    kwam    ik    regelmatig    bij    Gerwin.    In    het voorjaar   2003   moest   Gerwin   spelen   in   De   Ark   in   Dronten   en   ben   ik   voor   het   eerst   met hem   mee   geweest   achter   het   orgel.   "Nou   zie   je   mij   voor   het   eerst   keer   spelen":   zei   hij wat   zenuwachtig.   Daar   was   ik   juist   erg   benieuwd   naar   en   verheugde   mij   er   op.   Ik   was   wel gewend   mee   te   gaan   met   organisten,   want   ik   zat   altijd   bij   Harry   Hamer   en   ook   bij diverse   andere   organisten   van   mijn   eigen   kerk.   Het   was   een   prachtige   dienst   in   een stoffige, net heropende kerk en zijn orgelspel trok zoals gewoonlijk de nodige aandacht. Vlak   daarna   vroeg   hij   mij   of   ik   bij   hem   wou   registreren   tijdens   zijn   Paasconcert   in Nunspeet.   Dit   durfde   ik   niet   te   weigeren   en   nu   was   het   mijn   beurt   om   wat   zenuwachtig te   worden.   Het   leverde   mij   zelfs   een   slapeloze   nacht   op.   Wat   stond   mij   te   wachten,   hij wisselt nogal veel met registraties. Gelukkig   viel   het   erg   mee.   Vooral   op   het   orgel   van   Nunspeet   met   wipregisters   registreert hij   veel   zelf   en   vooral   bij   het   improviseren   doet   hij   het   liefst   alles   alleen.   Mijn   werk   was voor   een   groot   deel   het   omslaan   van   de   bladzijden.   Nadien   ben   ik   steeds   meer   met Gerwin   meegegaan   en   later   altijd   bij   alle   bijzondere   concerten,   kerkdiensten   enz.   zowel in het binnenland als in het buitenland. Registreren   bij   Gerwin   is   anders   dan   bij   bijvoorbeeld   Harry   Hamer.   Harry   blijft   onder   alle omstandigheden   rustig,   overziet   alles   en   is   ook   rustig   in   het   aangeven   van   wisselingen   van registers. Gerwin    is    veel    drukker,    houdt    van    veel    wisselingen    in    registraties    en    is    even onberekenbaar   als   het   weer.   Je   weet   eigenlijk   nooit   waar   je   met   hem   aan   toe   bent.   Als ik   wel   eens   een   register   aanwijs   om   erbij   te   trekken,   schudt   hij   heftig   nee   met   zijn hoofd,   waarop   ik   mijn   handen   terugtrek   en   hij   meteen   onder   mijn   handen   dezelfde registerknop   opentrekt.   Verbijsterd   kijk   ik   dan   naar   mijn   handen   en   vraag   mij   dan   af   of die niet goed genoeg zijn voor het opentrekken of dichtdoen van registers. Fouten   maken   is   een   doodzonde   en   wordt   onmiddellijk   bestraft   met   een   woedende,   soms bijna dodelijke blik. Zo   was   het   eens   dat   hij   mij   aanwijzingen   gaf   en   ik   Fagot   verstond.   Op   zich   kwam   het opentrekken   van   dit   register   mij   op   dat   moment   niet   echt   logisch   voor,   maar   je   weet   het met    hem    maar    nooit.    Misschien    wou    hij    het    als    solostem    gebruiken,    dus    trok    ik enthousiast   de   Fagot   open.   Een   woedend   gesis   was   het   gevolg   en   een   gezicht   van   10 dagen   onweer.   Geschrokken   deed   ik   het   register   weer   dicht.   "Hoe   kom   erbij   om   de   Fagot open   te   trekken":   was   zijn   woedende   vraag.   "Eh,   ik   verstond   Fagot":   stamelde   ik.   "Ik   zei ….   (   hij   noemde   een   stem   die   ik   vergeten   ben),   je   moet   goed   luisteren":   was   het antwoord. Zo   gaf   de   Trompet   in   de   Westerkerk   in   Kampen   ook   nog   wel   eens   problemen,   doordat   ik, naast   hem   zittend,   het   registerplaatje   niet   kon   zien   en   dan   wel   eens   aan   het   zoeken   was, met   als   gevolg…..   te   laat!,   en   toen   ik   op   hetzelfde   orgel   een   keer   twijfelde   of   het opentrekken   van   de   Trompet   in   verband   met   het   koppelklavier   op   dat   moment   wel mogelijk was, dus ook ….. te laat.."Je hebt wat met trompetten": was zijn antwoord. Eigen   initiatief   is   niet   toegestaan.   Als   ik   wel   eens   een   register   opentrek   waarvan   ik   denk dat   deze   past   in   zijn   spel   zegt   hij   onmiddellijk:   "Heb   ik   je   gevraagd   deze   open   te trekken"?   "Ehh,   nee"   "Je   moet   wachten   totdat   ik   het   zeg".   De   regie   is   en   blijft   in   zijn handen.   Het   is   trouwens   wel   zo   dat   na   afloop   van   een   concert   of   dienst   hij   dan   toch   wel wat   bedremmeld   zegt:   "Ik   reageerde   wel   boos,   hé"?   Ik   kan   mij   van   zijn   kant   bezien   wel voorstellen   dat   je   als   organist   blindelings   op   een   registrant   moet   kunnen   vertrouwen   en als   het   dan   verkeerd   gaat   de   concentratie   op   het   spel   verslapt   omdat   je   dan   meer aandacht   aan   de   registrant   moet   schenken.   Fouten   maken   is   ook   niet   wenselijk   maar   wel menselijk.   Maar   gelukkig   zitten   we   na   afloop   gezellig   bij   elkaar   en   kunnen   er   dan   ook   wel om lachen en over praten. Trouwens   zijn   beste   registrant   is   hij   zelf.   Tijdens   het   spelen   gaan   de   handjes   vliegensvlug over   de   toetsen   en   'en   passant'   trekken   ze   registers   open   of   meppen   ze   dicht.   Is   het registreren   bij   Gerwin   dan   kommer   en   kwel?   Nee,   integendeel,   het   is   één   groot   muzikaal feest   en   ik   geniet   volop   bij   hem   op   het   orgel.   Eén   ding   is   zeker;   het   registreren   en Gerwin   horen   en   zien   spelen   is   fantastisch   en   ik   geniet   van   zijn   orgelspel.   Het   is   heel afwisselend   en   daardoor   ook   spannend.   Ook   in   de   kerken   zijn   de   reacties   bijna   altijd   heel positief. Mensen blijven vaak staan en klappen zelfs na afloop van een kerkdienst. Speciale   herinneringen   heb   ik   aan   zijn   optreden   op   het   Hinsz-orgel   in   de   Bovenkerk   op   16 april   2005,   zijn   concerten   met   en   begeleidingen   van   panfluitist   Arie   Petersen   in   o.a. Musselkanaal,    een    onverwachts    optreden    met    zangeres    Truusje    Simons    tijdens    een kerkdienst   in   Nunspeet   en   de   twee   cd-opnames.   De   eerste   cd-opname   die   ik   met   hem meemaakte   was   op   zijn   verjaardag   op   20   mei   2003   samen   met   Marco   den   Toom   op   orgel en   piano   en   op   panfluit   Liselotte   Rokyta   in   Nunspeet.   Het   was   een   gezellige   en   muzikale dag.   Ik   had   gebak   meegenomen   en   zo   hebben   wij   ook   nog   zijn   verjaardag   tussen   de bedrijven door kunnen vieren. Ook   de   cd-opname   en   avondconcert   in   de   Broederkerk   met   het   Hervormd   Kerkkoor   op   3 december    2005    was    geweldige    gebeurtenis.    Samen    met    zijn    andere    registrant    Gert Beekman   hebben   we   genoten   en   een   heerlijke   dag   gehad.   Gerwin   heeft   trouwens   zelf   ook van die dag en vooral van het concert genoten. Naast   organist   is   hij   ook   een   heel   goede   pianist   (wordt   ook   steeds   meer   als   begeleider   bij koorconcerten   gevraagd)   en   heeft   zelfs   zangkwaliteiten   die   nog   wel   eens   bij   uitvoeringen van   zijn   koren   van   pas   komen.   Ik   hoop   nog   lang   van   zijn   spel   te   mogen   genieten.   Wellicht wordt   het   nog   mooier.   Hij   is   nog   jong,   vol   ideeën,   en   heeft,   zo   God   het   wil,   nog   een leven voor zich. Hij staat immers nog aan het begin van zijn carrière. Kasper Haar

Jan Zwanepol († 2010)

Jan   Zwanepol,   collega   en   vriend,   was   organist   van   de   Westerkerk   (PKN)   te   Kampen   en   als dirigent    verbonden    aan    het    Christelijk    Mannenkoor    ‘Asaf’    uit    Dedemsvaart    en    het Christelijk   Mannenkoor   ‘t   Harde   en   omstreken.   Jarenlang   was   hij   een   klinkende   naam   in de christelijke muziekwereld en was vanaf het begin een groot stimulator voor Gerwin. Het   eerste   contact   dat   ik   met   Gerwin   had   was   ongeveer   10   jaar   geleden   (2001)   in   de Bethelkerk   op   Urk.   Ik   was   daar   op   een   woensdagavond   met   een   koor   uit   Kampen   om   daar te   zingen   op   de   bekende   woensdagavonden   van   de   zomeravondzang.   Zonder   te   weten   wie daar   op   het   orgel   zat   bleek   dat   even   later   Gerwin   te   zijn.   Het   viel   me   meteen   al   op   dat hij    bijzonder    goede    muzikale    eigenschappen    had,    die    heel    goed    bij    mijn    muzikale belevingssfeer   pasten.   Er   waren   maar   weinig   woorden   nodig   om   het   muzikaal   met   elkaar eens   te   worden.   Het   was   een   genoegen   om   hem   te   horen   begeleiden   en   te   horen improviseren. Wat mij ook opviel waren zijn registratiekeuzes. Ik   heb   dit   woord   speciaal   in   de   meervoudsvorm   gezet   omdat   de   ene   registratie   heel   snel door   de   andere   werd   afgelost.   Het   deed   me   ergens   denken   aan   Piet   van   Egmond.   Na   deze avond   ben   ik   hem   een   poosje   uit   het   oog   verloren.   Ik   heb   hem   later   goed   leren   kennen toen   we   eens   gingen   samenwerken   in   Nunspeet,   in   de   kerk   waar   hij   nog   altijd   organist   is. Daarna    zijn    de    kontakten    alleen    maar    verstevigd    en    heb    ik    geweldig    veel    respect gekregen     voor     zijn     muzikaliteit,     zijn     kennis     van     de     muziek-literatuur,     de muziekgeschiedenis   en   alles   wat   maar   met   muziek   te   maken   heeft.   Ik   zie   hem   graag   als begeleider   bij   mijn   koren,   maar   helaas,   hij   is   al   zo   vaak   bezet.   Ook   als   registrant   heeft hij   mij   diverse   keren   geholpen.   Ook   aan   de   registers   staande   weet   hij   van   een   orgel   een orkest   te   maken.      Nu   hij   in   Kampen   woont   zijn   de   kontakten   veel   makkelijker   geworden. Ik   heb   hem   ook   leren   kennen   als   een   zeer   gedreven   dirigent   van   diverse   koren,   waar   hij op   een   geweldige   manier   mee   om   gaat.   Hij   is   een   erg   gedreven   kerel.   Hij   vliegt   het   land door   voor   bespelingen,   begeleidingen,   verhuur   van   de   vleugel,   koorrepetities,   studie   en ga zo maar door. Gerwin,   ik   hoop   dat   je   een   heel   lang   klankvol   leven   gegeven   mag   zijn   en   (een   beetje egoïstisch) dat ik daar nog een hele tijd getuige van mag zijn! Jan Zwanepol  Musicus